Wie een woning verkoopt, koopt of laat taxeren, komt vrijwel altijd de term gebruiksoppervlakte wonen tegen. Deze term heeft de afgelopen jaren de oudere benaming woonoppervlakte vervangen en speelt een centrale rol bij waardebepaling, verkoopbaarheid en vergelijkingen tussen woningen. Toch is het voor veel mensen niet precies duidelijk wat er wel en niet onder valt.
Gebruiksoppervlakte wonen geeft aan hoeveel vierkante meter van een woning daadwerkelijk geschikt is om te wonen, volgens vastgestelde meetregels (NEN-2580). Het gaat dus niet om de totale grootte van het huis, maar om het deel dat functioneel en bruikbaar is als leefruimte wat als zodanig is omschreven.
De overstap van woonoppervlakte naar gebruiksoppervlakte wonen is geen marketingkeuze, maar een gevolg van professionalisering in de woningmarkt. Makelaars, taxateurs en geldverstrekkers werken tegenwoordig volgens de NEN 2580-meetnorm. Deze norm zorgt ervoor dat woningen op een uniforme manier worden gemeten, zodat appels met appels worden vergeleken.
De term woonoppervlakte werd in de praktijk te verschillend geïnterpreteerd. De nieuwe terminologie maakt duidelijker wat wel en niet meetelt en verkleint discussie achteraf.
Gebruiksoppervlakte wonen omvat alle ruimtes binnen de woning die geschikt zijn voor dagelijks wonen en die aan bepaalde voorwaarden voldoen. Het gaat daarbij niet alleen om kamers waar je daadwerkelijk slaapt of zit, maar ook om verkeersruimtes zoals gangen en trappen.
Belangrijk is dat de ruimte:
Woonkamers, slaapkamers, keukens, badkamers, toiletten, hallen en vaste trappen vallen hier dus allemaal onder, mits ze aan de meetcriteria voldoen. Maar ook een zolder (gedeeltelijk) met vaste trap, voldoende licht en hoogte.
Minstens zo belangrijk is wat niet wordt meegerekend. Dit voorkomt misverstanden bij verkoop of taxatie.
Ruimtes die buiten de gebruiksoppervlakte wonen vallen, zijn onder andere:
Ook zolders of kamers met onvoldoende stahoogte worden (deels) uitgesloten. Ruimte onder schuine daken telt alleen mee waar de hoogte voldoet aan de norm. Dit is mede afhankelijk van de andere normen zoals toegankelijkheid en natuurlijke lichtinval.
Zolders zijn vaak een bron van verwarring. Niet elke zolder telt automatisch mee als gebruiksoppervlakte wonen.
De vuistregel is eenvoudig:
Hierdoor kan een zolder deels worden meegerekend en deels niet. Een vaste trap, daglicht en afwerking maken een zolder functioneel aantrekkelijk, maar bepalen niet automatisch of de vierkante meters meetellen.
Naast gebruiksoppervlakte wonen kom je in woninginformatie vaak andere oppervlaktes tegen. Die zijn niet minder belangrijk, maar hebben een andere betekenis.
Zo is er:
Deze ruimtes dragen bij aan het gebruiksgemak, maar worden niet opgeteld bij de gebruiksoppervlakte wonen.
De gebruiksoppervlakte wonen heeft directe invloed op:
Een verschil van enkele vierkante meters kan al invloed hebben op hoe een woning wordt gepositioneerd in de markt. Daarom is een correcte meting essentieel.
In de praktijk wordt de gebruiksoppervlakte vastgesteld door:
Zij meten volgens de NEN 2580-richtlijnen. Dit is geen schatting, maar een systematische meting. Bij twijfel of discussie wordt altijd teruggevallen op deze norm.
Voor woningeigenaren is het belangrijk om te weten dat:
Een verkeerd opgegeven gebruiksoppervlakte kan leiden tot vragen, heronderhandelingen of zelfs juridische discussies. Transparantie en juistheid zijn daarom cruciaal.
In de praktijk zie ik regelmatig dat mensen verrast zijn door de gemeten gebruiksoppervlakte. Vooral bij zolders, aanbouwen en oudere woningen ontstaan misverstanden. Juist daarom is het belangrijk om vooraf goed te weten wat wel en niet meetelt. Dat voorkomt teleurstelling en zorgt voor een realistische verwachting bij verkoop. Je ziet dat de normen flink zijn aangescherpt en makelaars/taxateurs verantwoordelijk worden gehouden voor de juiste afmetingen en oppervlaktes. Dit heeft ermee te maken dat de waarde van een woning voor een groot deel met het aantal vierkante meters gebruiksoppervlakte wonen/woonoppervlakte heeft te maken.
Stel je voor dat een woning zo'n € 5000,- per vierkante meter oppervlakte vertegenwoordigd, dan is het bedrag bij een verschil van 10m2 al 50k. Dat zijn serieuze bedragen waarbij vooral kopers er vanuit mogen gaan dat de afmetingen kloppen, op basis van alle bevindingen wordt immers een bod gedaan, daar hoort de oppervlakte wonen ook bij.
Steeds vaker zie je dat makelaars de woning op laten meten door een externe partij, de praktijk heeft uitgewezewn dat hier soms interpretatieverschillen in ontstaan. Gelukkig gaat iedereen hier zorgvuldig mee om, maar een fout of verschil in meting kan al snel tot een andere uitkomst leiden. Alle partijen zijn overigens gehouden aan de NEN-2580 meetinstructie om eenheid te creëren die ook doorwerkt in de waarde van een huis. Zo is niet alleen het vergelijken eerlijker, maar weet ook een koper wat hij of zij aan vierkante meters koopt.
Bekijk ook het artikel: Wie is aansprakelijk voor onjuiste woonoppervlakte
Gebruiksoppervlakte wonen is meer dan een getal. Het is een objectieve maat voor wat een woning daadwerkelijk aan leefruimte biedt. Door vaste meetregels en duidelijke afbakening is het een betrouwbaar uitgangspunt geworden in de woningmarkt.
Wie een woning verkoopt, koopt of laat taxeren, doet er goed aan deze term te begrijpen. Niet om te sturen op zoveel mogelijk vierkante meters, maar om helderheid en vertrouwen te creëren.
AAN Makelaars laat altijd de te verkopen woning opmeten, en zorgt hiermee voor een uniforme meetstaat. Hiermee is transparantie voor zowel verkoper als potentiële kopers gewaarborgd.